Lütfen sessizlik bir YETİM ağlıyor ...
Henüz daha sabah olmadan,avazımız çıktığı kadar bağıra bağıra babalar günü kutlu olsun demeden önce şöylece çevremize bakıp acaba ŞEHİT çocuğu var mı,yetim var mı çevremizde diye bakarak kutlayalım babamızın bu özel gününü.
Bizler baba derken çevremizde YETİM var mı diye bir kolaçan edelim.
İnsanlık diyoruz ya işte tam zamanı.
Hem insanlığın hemde adamlığın.
Bir baba olarak bu özel günde bir yetimin başını samimiyet ile okşamanın zamanı değil mi ?
Oğlum baban yerini tutamayız ama unutma ki ben buradayım senin en yakınındayım diyebilmek ve hissettirebilmek.
Hele hele bu aziz vatana canını feda eden o aziz şehitlerimizin evlatlarına olan bu borcumuzu ödemenin tam zamanı değil mi ?
Ülkemde sessiz ağlayan yüreklerimizin olduğunu hatırlamanın tam zamanı değil mi?
Biz baba derken gözlerini sağa sola kaçıran ,yere bakan,mahzun olan yürekleri görelim lütfen.
Hele hele tanımadığımız ve bilmediğimiz çocuklara anne ve babasını sormayalım.
Zülfi-yara dokunur da bir yetimi mahzun ederiz maazallah.
O sessiz hıçkırıklara kulak verelim.
Bir yılı 365 gün olmadığını bizlere söyleyen çocuklara boş gözlerle bakmayalım.
Bilelim ki anne-baba günlerini yılın günlerinden çıkaralı kim bilir kaç yıl oldu o yetimin.
SESSİZ OLALIM LÜTFEN ...
Sanırım dostlar bu kadar yeterli.
KALBİNİZİN SAHİBİNE EMANET OLUN ...
Mustafa YERLİ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder