Kahve Tadında Bir hayat Diliyorum...

DOSTLARLA İÇİLEN KAHVE TADINDA SAĞLIKLI VE MUTLU BİR GÜN VE ÖMÜR DİLİYORUM........

Her kahve aynı tadı taşımaz... Nerede içiyorsan, kiminle içiyorsan ona
gore degişir***
Sahilde oturduğun rüzgarlı bir sonbahar günü, en sevdiğin dostun
ağlarken içtigin kahvenin tadı kederlidir... Kahve telvesine yüreginin acısı
karışır***
Bir pazar öğle sonrası annenin "hadi bir kahve yap da içelim" dediği
kahve huzurludur... Köpükler annenin göz bebeklerine yansır... Dudağının
kıyısında kalan küçük bir gülümsemedir***

Dostlarla içilen kahve neşedir... Kahkahalar köpüklerin üzerinde
yüzer****

Tek başına gece vakti balkonda içtiğin kahve
yalnızlıktır...Acıdır
tadı... Ama garip de bir keyfi, lezzeti vardır***

Sevdiğin için yaptığın kahve sevgi doludur... çay bardağında, az
şekerli...Kahve gibi görünmez sana... Ama sıcaktır dumanı tüter ve kokusu
büyülüdür... ***

Beklemediğin bir anda sana uzatılan kahve baskadır... Isıtır
insanın içini****

Yorgun olduğunda içtigin kahve hafifletir seni... Kendine getirir,
unutturur günün ağırlığını*****
Kahve aynı kahvedir belki... köpüğüyle, rengiyle, dumanıyla aynı
kahvedir ama icilen kahveler ruhunun süzgecinden geçer ve tadlari
degişir...Her kahve aynı değildir bu yüzden...
Sizin kahveniz nasıl olsun ???
yazıyı okuduktan sonra canı kahve icmek isteyenler olabilir buyrun ..dost tadında ictiginiz kahveleriniz daim olsun, hakiki dostlarınızdan ayrılmamanız dileğiyle.......

Eğer...

• Eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya,
  İkincisinde, daha çok hata yapardım.
  Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım.
  Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar,
  Çok az şeyi
  Ciddiyetle yapardım.
  Temizlik sorun bile olmazdı asla.
  Daha çok riske girerdim.
  Seyahat ederdim daha fazla.
  Daha çok güneş doğuşu izler,
  Daha çok dağa tırmanır, daha çok nehirde yüzerdim.
  Görmediğim bir çok yere giderdim.
  Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.
  Gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine.
  Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım ben.
  Yeniden başlayabilseydim eğer, yalnız mutlu anlarım olurdu.
  Farkında mısınız bilmem. Yaşam budur zaten.
  Anlar, sadece anlar. Siz de anı yaşayın.
  Hiçbir yere yanında termometre, su, şemsiye ve paraşüt almadan,
  Gitmeyen insanlardandım ben.
  Yeniden başlayabilseydim eğer, hiçbir şey taşımazdım.
  Eğer yeniden başlayabilseydim,
  İlkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım.
  Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla.
  Bilinmeyen yollar keşfeder, güneşin tadına varır,
  Çocuklarla oynardım, bir şansım olsaydı eğer.
  Ama işte 85'indeyim ve biliyorum...
  ÖLÜYORUM...
  
  Jorge Luis BORGES